Doğumun yeri ve nasıl olduğu, doğum esnasında hem anne hem de bebek için büyük önem taşımaktadır. Cennet gibi rahat bir yerden büyük mücadeleler sonunda dünyaya gelen bebek, iki farklı durumla karşı karşıya kalır:
1) Anne, bebe ve kardeşlerinin sevgisi, annenin şefkatli dokunuşu, ılık ve yumuşacık göğsü, lezzetli ve mis kokan anne sütü, onun tatlı sesi, güzel sözleri, rahatlık, emniyet…
2) Yorgun bir hemşirenin ilgisizliği, poposuna aldığı sert bir tokat, vücuduna dokunan soğuk ve pis kokulu antiseptik bez, plastik biberonla ağzına verilen şekerli su, aşının acı veren iğnesi, sert ve soğuk bir yatak, dünya korkusu, çocuk odasında duyduğu umutsuzluk, mutsuz ve sonsuz bir yalnızlık… (Evet sonsuz, çünkü bebek, ruhlar aleminden; yani zamansızlık ve sonsuzluk ortamından gelmiştir,bu yüzden henüz zamana alışkın değildir.)
Hastanelerde doğum için uygulanan pozisyon, bazı kadınlara itici gelmesiyle birlikte uygun ve doğru değildir… Doğal doğum pozisyonu yatak başlığı, kanepe kolu gibi destek alacak bir yere tutunup çömelerek durmak ya da doğum sandalyesine oturmakla sağlanır.
Bebeğin kafasının büyük olduğu, ya da kendi çatısının dar olduğu düşüncesine kapılmamalıdır kadınlar. Kadının çatısı hamilelik boyunca doğum için yavaş yavaş açılır, bebeğin kafatası kemikleri de henüz kaynamamış durumda olduğundan birbiri üzerine geçebilir, öyle ki üst üste dahi binebilir ve bu da doğum yolundan geçişi kolaylaştırır.
konyadan selamlar şahsınızı tanımıyorum yalnız cabalamanızı begeniyorum bu nedenlede inşaallah sempozyumda görüşmek dilegiyle abdullah keskinoglu
Çalışmalar inizi kutluyorum